این روزها در سبد محصولات هیوندای کراس‌اوورهای زیادی وجود دارد که از ونی و کُنا گرفته تا نکسو و پالیسید را شامل می‌شود اما گویا کره‌ای‌ها به این تعداد قانع نیستند زیرا حالا کراس‌اوور دیگری بنام بایون را به این خانوادهٔ پرجمعیت اضافه کرده‌اند. این خودرو اما بر اساس هاچ‌بک i20 ساخته شده و در اصل یک i20 بلندقامت است و به همین دلیل از سامانهٔ چهارچرخ محرک در آن خبری نیست. بایون که صرفاً برای بازار اروپا طراحی شده است، پایین‌تر از کُنا قرار می‌گیرد.
بااین‌حال، بایون خیلی کوچک‌تر از کُنا نیست و با ۴,۱۸۰ میلی‌متر طول، ۱,۷۷۵ میلی‌متر عرض و ۱,۴۹۰ میلی‌متر ارتفاع، فقط کمی با آن اختلاف ابعاد دارد. فاصلهٔ محوری این کراس‌اوور جدید نیز با ۲,۵۸۰ میلی‌متر، تنها ۲۰ میلی‌متر از کُنا کوتاه‌تر است. در ظاهر بایون هم اگر ارتفاع بیشتر از سطح زمین، روکش‌های پلاستیکی روی بدنه و صفحهٔ محافظ نقره‌ای‌رنگ روی سپرها را کنار بزنید، با یک هاچ‌بک ساب‌کامپکت معمولی مواجه خواهید شد اما هاچ‌بکی که فضای سر و فضای بار کمی بیشتری دارد و ۴۰۰ لیتر فضا را در صندوق بار خود ارائه می‌کند که این عدد در صورت خواباندن صندلی‌های عقب به ۱۲۰۵ لیتر افزایش پیدا می‌کند.
بااین‌وجود، هیوندای به‌سختی تلاش کرده است تا در بایون، ریشه‌های i20 را پنهان کند و با استفاده از برخی و عناصر طراحی کُنا، نمای تهاجمی‌تری به کراس‌اوور جدید خود ببخشد. ازجملهٔ بارزترین ویژگی‌های ظاهری این ماشین می‌توان به دی‌لایت‌های باریکی اشاره کرد که کاپوت را از سپر جدا می‌کنند. علاوه بر این، چراغ‌های جلوی پیکان شکل خودرو نیز انعکاسی از فرم کلی چراغ‌های عقب هستند.
هرچند از بیرون تشخیص اینکه زیر پوست بایون یک i20 قرار گرفته دشوار است اما در داخل، طراحی داشبورد تقریباً به‌طور کامل از برادر هاچ‌بک گرفته شده است. البته این چیز بدی نیست زیرا همهٔ تیپ‌های بایون مثل برادر هاچ‌بک به‌صورت استاندارد به یک صفحه آمپر دیجیتالی ۱۰.۲۵ اینچی مجهز هستند که در کنار آن نمایشگر لمسی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی با اندازهٔ ۸ اینچ در تیپ پایه و ۱۰.۲۵ اینچ در تیپ‌های بالاتر قرار می‌گیرد. در اینجا همچنین طراحی دریچه‌های تهویه، غربیلک فرمان و پانل دکمه‌ها هم کاملاً مشابه i20 است.
همین داستان زیر کاپوت بایون هم جریان دارد زیرا این کراس‌اوور ساب‌کامپکت همان پیشرانه‌های i20 را قرض گرفته است؛ بنابراین، پیشرانهٔ پایهٔ این کراس‌اوور یک نمونهٔ ۱.۲ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی بنزینی خواهد بود که ۸۴ اسب بخار قدرت را از طریق یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی به چرخ‌های جلو می‌فرستد؛ اما علاوه بر این موتور، یک واحد ۱ لیتری سه سیلندر هم در دو سطح قدرت ارائه می‌شود. نسخهٔ پایهٔ این موتور ۱۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۲ نیوتن متر گشتاور دارد درحالی‌که نسخهٔ قوی‌تر ۱۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند اما گشتاور آن تغییری ندارد. این موتور به سیستم هیبریدی خفیف هم مجهز است و انتقال قدرت آن به‌صورت استاندارد از طریق یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی صورت می‌گیرد اما یک نمونهٔ هفت سرعتهٔ دوکلاچه هم برای آن قابل سفارش خواهد بود.
بایون با گیربکس دستی و پیشرانهٔ ۱۰۰ اسب بخاری ظرف ۱۰.۷ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت می‌رسد درحالی‌که نسخهٔ ۱۲۰ اسب بخاری این کار را ۰.۴ ثانیه زودتر انجام می‌دهد. عجیب اینکه اگر برای پیشرانهٔ ۱۰۰ اسب بخاری گیربکس دوکلاچه سفارش داده شود، یک ثانیهٔ کامل به زمان شتاب آن افزوده شده و ۱۱.۷ ثانیه طول می‌کشد تا به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد.
بایون که برای رقابت با خودروهایی مثل فورد پوما، فولکس‌واگن تی‌کراس و نیسان جوک طراحی شده است، از تابستان آینده با قیمتی در حدود ۱۷ هزار پوند به بازار اروپا عرضه خواهد شد. برای مقایسه، قیمت کُنا در بریتانیا از ۲۱ هزار پوند آغاز می‌شود. بایون اما در ایالات‌متحده عرضه نمی‌شود و آمریکایی‌هایی که چنین کراس‌اووری از هیوندای می‌خواهند باید سراغ مدل ونیو بروند. در اروپا نیز بایون احتمالاً با کُنا همپوشانی خواهد داشت اما باید توجه داشت که این یک خودروی کاملاً جدید نیست و اساساً یک i20 قدبلند با بدنه‌ای متفاوت محسوب می‌شود تا بتواند از رونق بازار کراس‌اوورها استفاده کند.
