استون مارتین ونکویش 2025
Vanquish جدید با بدنه فیبر کربنی زیبا و موتور V12 با قدرت 824 اسب بخار، خیره کننده است.
برای برخی افراد، فقط V-12 این کار را انجام می دهد. مهم نیست که موتور 4.0 لیتری V-8 توئین توربو در DB12 671 اسب بخار قدرت تولید می کند و صدایی عالی دارد - به سادگی سیلندرهای کمی دارد. به همین دلیل استون مارتین در حال احیای یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در تمام دنیای خودرو با V-12: Vanquish است.
پس از شش سال غیبت و تلاش لغو شده برای ساخت یک ابرخودروی موتور وسط، استون مارتین ونکوئیش بازگشته و به ریشه های خود باز می گردد. این یک خودروی GT بی‌نهایت بزرگ، قدرتمند و مجلل است که با یک موتور 5.2 لیتری توئین توربو V-12 با قدرت 824 اسب بخار و حداکثر سرعت 214 مایل در ساعت، کامل می‌شود. استون مارتین قصد دارد بیش از 1000 دستگاه در سال بسازد و قیمت پایه آن 420000 دلار است.
این موتور ابعاد اولیه خود را با Aston V-12 قبلی به اشتراک می گذارد، اما در مقایسه با مدل قبلی خود به شدت اصلاح شده است. برای افزایش قدرت و گشتاور - یک هیولا 738 پوند فوت - در حالی که قوانین آلایندگی سخت‌گیرانه‌تر را رعایت می‌کند، V-12 یک بلوک، سر، پورت، میل بادامک، میله‌های اتصال، توربوشارژر، انژکتورهای سوخت و شمع‌های جرقه‌دار جدید دریافت می‌کند. بنابراین اساساً همه چیز. استون می گوید موتور از موتور قدیمی "غیرقابل تشخیص" است.
مانند DBS Superleggera قدیمی، موتور با یک گیربکس هشت سرعته اتوماتیک در عقب جفت می شود، اگرچه مانند Vantage و DB12 جدید، یک دیفرانسیل لغزش محدود کنترل شده الکترونیکی دارد. این موتور همچنین دارای ویژگی جدیدی به نام Boost Reserve است که می تواند فشار بوست را فراتر از آنچه در دریچه گاز جزئی نیاز است افزایش دهد، به طوری که وقتی راننده تقاضای قدرت بیشتری می کند، بوست آماده حرکت است. این کار با هماهنگی دقیق دریچه گاز و ضایعات کنترل شده الکترونیکی انجام می شود. استون می گوید نسبت درایو نهایی برای ایجاد حداکثر سرعت بالا انتخاب شده است، اما شتاب آن همچنان قوی است—0-60 مایل در ساعت 3.2 ثانیه طول می کشد.
مانند تمام آستون‌های مدرن، ونکوئیش دارای شاسی مونوکوک آلومینیومی متصل و اکسترود شده است، اما برخلاف DB12 و Vantage، عمدتاً بدنه‌ای از فیبر کربن دارد. استون وزن خشک 3911 پوندی را در سبک ترین شکل خود ذکر می کند، اما با تمام مایعات لازم برای رانندگی، ونکوئیش از مرز 4000 پوند عبور خواهد کرد. لاستیک‌ها مجموعه سفارشی پیرلی P-Zeroes با ابعاد 275/35 جلو و 325/30 در عقب هستند. به طور استاندارد، چرخ‌های فورج و ترمزهای کربن سرامیکی نیز دریافت می‌کنید که به کنترل وزن بدون فنر کمک می‌کنند.
انواع فن آوری شاسی های فانتزی نیز وجود دارد. Vanquish از دمپرهای Bilstein DTX مانند Vantage و DB12 جدید استفاده می کند و همچنین دارای یک واحد اندازه گیری اینرسی شش محوره است که به اطمینان از کنترل دقیق تر دمپرها، e-diff و سیستم های کنترل کشش/پایداری کمک می کند. همچنین یک سیستم جدید به نام ترمز گوشه ای وجود دارد که به اطمینان از پایداری انتهای عقب هنگام ترمزگیری در یک پیچ کمک می کند.
در داخل، Vanquish بسیار شبیه دیگر مدل‌های فعلی آستون مارتین است، با کنسول مرکزی جدید پر از کنترل‌های فیزیکی و سیستم اطلاعات سرگرمی سفارشی. یکی از انتقادات بزرگ استون‌های قدیمی‌تر، فضای داخلی ضعیف آن‌ها بود و به نظر می‌رسد کابین Vanquish چیزی جز این باشد.
در مقایسه با DB12، Vanquish طولانی تر، عریض تر و پایین تر است. فاصله بین دو محور آن کمی بیش از 3.0 اینچ بیشتر، طول کلی آن 6.5 اینچ بیشتر و 2.4 اینچ پهن تر است. اما کاهش قد آن را دو دهم اینچ کوتاهتر می کند. این قطعا شبیه یک استون به نظر می رسد، هرچند با کاپوت مجسمه ای تر در جلو، و بند های بزرگتر در عقب. دم ناگهانی Kamm در میان دیگر آستون‌های جدید منحصربه‌فرد است و الهام گرفته از مجموعه‌ای از خودروهایی است که شرکت در دهه 1960 در Le Mans مسابقه داد، DP212، DP214 و DP215. همچنین چیزی از نسخه محدود Valor در نمایه و عقب نیز وجود دارد که خود به GT های تنومند استون در دهه 1970 اشاره دارد.
این تنها سومین بار است که استون مارتین از پلاک نام Vanquish استفاده می کند. پیشینیان آن مدل‌های بسیار محبوب، خودروهای پرچمدار V-12 GT هستند، بنابراین این مدل جدید چیزهای زیادی برای زندگی کردن دارد. در برداشت اول، ما فکر می کنیم که نباید مشکلی داشته باشد.
